هضم هوازی لجن حاصل از تصفیه فاضلاب

تثبیت لجن حاصل از فرآیندهای بیولوژیکی تصفیه فاضلاب عبارت است از فراورش لجن با هدف حذف پتانسیل فساد پذیری آن و جلوگیری یا کاهش ایجاد بو و کاهش اورگانیسم های پاتوژن و آماده سازی آن برای استفاده و یا دفع در محیط می باشد. گرچه در بسیاری از تصفیه خانه های موجود در کشور تثبیت لجن صورت نگرفته و لجن به روشهای غیر بهداشتی دفع می گردد. تثبیت لجن علاوه بر موراد بهداشتی تاثیر بسیار زیادی بر حجم لجن دارد و حجم را کاهش می دهد.

روشهای تثبیت لجن

1- هضم هوازی
2- هضم هوازی ترموفیلیک
3- هضم بی هوازی
4- تثبیت قلیایی
5- کمپوست کردن
6- خشک کردن حرارتی

هضم هوازی گسترده ترین فرآیند مورد استفاده برای تثبیت لجن می باشد. در واقع هضم هوازی لجن یک فرآیند اکسیداسیون و تجزیه بخش آلی لجن با استفاده از میکرواورگانیسم ها در داخل مخازن در حضور اکسیژن می باشد. هضم هوازی یک فرآیند بیولوژیکی رشد معلق می باشد و تقریبا مشابه فرآیند لجن فعال می باشد. این فرآیند یک محصول پایدار تولید می کند جرم و حجم آن و اورگانیسم های پاتوژن آن نسبت به لجن تثبیت نشده کمتر است.

در واقع هضم هوازی لجن مازاد می تواند به عنوان ادامه کار فرآیند لجن فعال در نظر گرفته شود. وقتی ماده غذایی محلول کاملا بوسیله جمعیت میکروبی اکسید شود، میکرواورگانیسم ها برای به دست آوردن انرژی شروع به مصرف پروتوپلاسم خود می نمایند. این پدیده ی کسب انرژی از بافت سلولی که فاز خود تخریبی نامیده می شود اصلی ترین واکنش در هضم هوازی می باشد. بافت سلولی به طور هوازی به دی اکسید کربن، آب و آمونیاک اکسید می شود. با ادامه کار فرآیند هضم آمونیاک به نیترات اکسید می شود. در واقع تنها حدود 65 تا 80 درصد از بافت سلول می تواند اکسید شود و باقیمانده آن اجزای بی اثر و ترکیبات غیر قابل تجزیه بیولوژکی است.